blog
4 mei 2018
“Wilt u een uitrijkaart?” Vraagt de receptioniste als ik mijn toegangspas inlever. Ze trekt een la open en graait naar een pasje.
“Nee dank u”, zeg ik. “Ik ben met de fiets. Ik heb ‘m voor de deur gezet, want ik mocht de parkeergarage niet in.”
“Oh, ja”, ze schuift de la weer dicht, “Ik heb het nog even nagevraagd. Collega’s die met de fiets komen, zetten ‘m gewoon op de stoep. Hier voor de deur. De gemeente heeft van die nietjes neergezet. Best handig.”
“Zeker”, zeg ik. De fietser in mij huilt.
Wat dan wel? In een goede fietsenstalling staat je fiets droog en veilig. Het is een plek waar je je dure e-bike of leasefiets een dag neer durft te zetten zonder megazware kettingsloten eromheen. Een plek waar je je zelf ook veilig voelt. Er staan goede rekken in. En er is een fietspomp en een stopcontact voor die e-bike. Maar er is meer. Ik heb een lijstje gemaakt.
Het goede aan die fietsnietjes hierboven, is de plek. Met een fietsenstalling vlakbij de ingang maak je het de fietser makkelijk. Je beloont de fietsende collega voor goed gedrag. En dat doe je met het privilege van een parkeerplek naast de voordeur. Dus niet ergens achteraf in een hoekje van de parkeerplaats of parkeergarage. Nee, zo dícht mogelijk bij de ingang.
Vroeger was dat het privilege van de directie. Nu van de collega die op de fiets komt.
De toegankelijkheid van een fietsenstalling voor werknemers kan een dingetje zijn. Hoe kom je binnen? Gaat de deur vanzelf open? Of moet je ‘m openduwen met je voorwiel terwijl je met 1 hand je stuur vasthoudt en met de andere voorovergebogen je pasje tegen de scanner drukt? En kunnen bezoekers er ook in? Is er een trap en zo ja kun je die makkelijk op en af? Ook met een fiets? Of is hij zo steil dat je beneden te pletter slaat als je je fiets niet meer kunt houden? Laatst was ik bij een werkgever waar ze een speciale fietstransportlift hadden laten maken. Niemand maakte er gebruik van. Te ingewikkeld.
Fietsenstallingen kunnen net als parkeergarages best spooky zijn. Een fietsenstalling moet licht, overzichtelijk en veilig zijn. Zodat je er op elk moment van de dag in durft om je fiets te parkeren of op te halen. Denk dus aan:
Fietsenrekken, je hebt ze in vele soorten en maten: enkellaags en dubbellaags, nietjes en klemmen. Maar wat is een goed rek? Fabrikanten hebben samen met de Fietsersbond normen opgesteld. Ze noemen het FietsParKeur. Ze kijken daarbij naar:
FietsParKeur heeft een lijst met fietsenrekken die voldoen aan de kwaliteitseisen. Het keurmerk werkt aan een keuzewijzer die je helpt niet bij het kiezen van een rek.
Stel dat je voor de keuze staat om nieuwe fietsrekken aan te schaffen. De volgende vragen bepalen dan de keuze van het rek:
• Hoeveel parkeerplekken heb je nodig?
• Hoeveel ruimte heb je?
• Past een dubbellaags parkeersysteem (plafondhoogte)?
• Hoeveel budget heb je?
Bij het bouwen en inrichten van de nieuwe fietsenstalling voor werknemers heeft het Antoni van Leeuwenhoek gekozen voor het rek waarmee fietsen verticaal aan hun voorwiel worden opgehangen. Door voor dit rek te kiezen, gebruiken we de capaciteit van de ruimte maximaal, aldus het Antoni van Leeuwenhoek.
Een aandachtspunt zijn fietsenrekken met voorwielinklemming. De zogenaamde ‘voorwielvouwers’. Die moet je niet hebben. Ze hebben namelijk de reputatie dat ze zorgen voor een slag in je wiel. Veel fietsers weigeren hun voorwiel in zo’n klem te duwen. Ik ben er zo een. Het gekke is dat er rekken met voorwielinklemming zijn die voldoen aan de normen van FietsParKeur.
In een goede fietsenstalling voor werknemers is voldoende ruimte voor oversized fietsen zoals bakfietsen, ligfietsen en fietsen met van die kratten aan het stuur. Minimaal 10% van de ruimte wordt als cijfer genoemd. Een inventarisatie vooraf naar het aantal te verwachten oversized fietsen kan helpen.
Racefietsen vragen eigenlijk om speciale rekken. Vanwege hun kwetsbaarheid zetten berijders deze meestal niet in standaard fietsrekken. Het liefst zetten ze hun bolide naast hun bureau. Inventariseer vooraf hoeveel racefietsen je kunt verwachten.
Het aantal werknemers dat met een e-bike reist, neemt toe. Stopcontacten voor e-bikes of oplaadplekken voor accu’s horen daarom thuis in een stalling met uiteraard parkeerplekken voor e-bikes.
De meeste fietsende collega’s wonen zo dichtbij dat ze vanaf hun fiets achter hun bureau kruipen. Omkleden is niet nodig. Maar er zijn er ook die van ver komen. Of die hun fietstocht als training gebruiken en op de racefiets komen. Zij willen zich graag opfrissen en omkleden na hun fietstocht. En dat wil jij ook, kan ik je vertellen. Kleedruimte hoort daarom bij een goede fietsenstalling. Een douche is nóg mooier. En denk dan ook aan lockers om kleren in op te bergen.
Heel soms regent het als je fietst. Dan is het handig als er een plek is waar je je natte kleding te drogen kunt hangen. Dat ligt misschien voor de hand, maar dat is het niet. Ik ken een ministerie waar medewerkers haakjes met zuignapjes en stukken touw hebben meegenomen om hun natte plunje op te kunnen hangen. Zorg ook voor voldoende ventilatie zodat áls de regenkleding een keer nat is, deze ook kan drogen.
Een fietspomp en eventueel wat gereedschap om kleine reparaties aan een fiets uit te voeren, maken de fietsenstalling voor werknemers compleet. Stopcontacten voor e-bikes had ik al genoemd.
De inrichting van de fietsenstalling bepaalt natuurlijk mede de aantrekkelijkheid ervan, maar ook hoe veilig mensen zich er voelen. De buurstalling Kleine Nobelstraat in Den Haag is een openbare fietsenstalling. Hier kunnen bezoekers van de Haagse binnenstad hun fiets parkeren, maar ook buurtbewoners zonder eigen fietsenstalling. Er is een koffiebar, een leestafel, ruimte om aan je eigen fiets te sleutelen en een toilet. Maar het is vooral de inrichting die ervoor zorgt dat mensen er graag hun fiets parkeren.
Het zijn niet alleen adviseurs zoals ik die zakelijk met de fiets reizen. Ook klanten kunnen op de fiets op bezoek komen. Denk aan je gastvrijheid en zorg dat een bezoeker zijn of haar fiets veilig kan parkeren. Al is het maar bij een nietje voor de deur 😉
Een nieuwe fietsenstalling bouwen? Dat kan natuurlijk. Je kunt ook kleiner beginnen. Met het aanleggen van een stopcontact bijvoorbeeld of door een rekje neer te zetten voor bezoekers. Onze checklist kan je verder helpen.
blog
Via de studie culturele antropologie en een HR opleiding is Els (1979) de HR wereld ingerold. Ze heeft zich gespecialiseerd in de meer ‘harde’ kant van HR. Processen, systemen en data. Zorgen dat de basis voor medewerkers op een slimme manier goed geregeld is. Mobiliteit kwam voor het eerst op haar HR agenda in het Amsterdamse stadsziekenhuis OLVG. Innovatief mobiliteitsbeleid werd, door een groeiend tekort aan zorgprofessionals en een oververhitte woningmarkt in een autoluwe stad, een belangrijke arbeidsvoorwaarde. Als manager HR Services is onder leiding van Els in 2021 een compleet nieuw mobiliteitsbeleid neergezet. Haar interesse en enthousiasme voor het vakgebied mobiliteit én de samenwerking met 3PM is hier geboren. Sinds 2023 werkt zij als adviseur samen met 3PM.
Duurzaamheid. Iets specifieker; duurzame mobiliteit. Hét favoriete onderwerp van Tobias (1977). De wetenschap dat reizen een stuk slimmer en schoner kan. Tijdens zijn studie Technische Bestuurskunde aan de Universiteit Twente specialiseerde hij zich in de maatschappelijke effecten van mobiliteit. Hoe verplaatsen we ons en wat betekent dat voor ons en onze omgeving? Bij het economisch adviesbureau Decisio in Amsterdam leerde hij hier goede business cases en kosten-batenanalyses van te maken. Zijn focus verschoof in die tijd naar werknemersmobiliteit. Met zijn team hielp hij honderden werkgevers – varierend van productiebedrijven tot stichtingen – met vragen op het gebied van reizen van, naar en voor het werk. In 2012 verliet hij Decisio om samen te werken met Roel, het begin van 3PM.
Roel (1967) is opgeleid als econometrist. De harde kant van de economie zullen we maar zeggen. Hij leerde modellen maken en prognoses van vervoersstromen. Maar hij leerde vooral goed analyseren, verbanden leggen en complexe zaken begrijpelijk maken. Cijfermatig staat Roel dus zijn mannetje. Maar hij schrijft het ook graag voor je op. Nog liever komt hij jou helpen om jouw mensen duurzaam en gezond naar het werk te krijgen. In zijn eerste baan bij Rijkswaterstaat rekende hij aan de Betuweroute en de sluizen van IJmuiden. Daarna – bij KPMG – bleef mobiliteit zijn vakgebied. Hij werkte in adviestrajecten rond marktwerking in het openbaar vervoer en de fusie tussen NS Cargo en Deutsche Bahn.
Laurens (1981) verbindt 3PM met de creatieve wereld. Door zijn achtergrond in de creatieve sector vertaalt hij onze ideeën en ambities – maar ook die van onze klanten – naar nieuwe oplossingen. Zo bedacht en ontwikkelde hij samen met Soigneur Agency de Fietspas010, de campagne ikfietsbeschaafd en de podcastserie Het Fietspadgesprek. In 2012 richtte hij Rodesk op, een digital designbureau dat zich specialiseerde in UX design. Eind 2019 verkocht hij Rodesk om zich volledig te richten op duurzame mobiliteit en fietsstimulering.
Paul (1973) is een ondernemende adviseur op het gebied van duurzame mobiliteit. Hij helpt werkgevers en overheden met het realiseren van duurzaamheidsambities op het gebied van mobiliteit. Dat kan het stimuleren van de fiets zijn, maar ook de uitrol van deelmobiliteit of Zero Emissie Stadslogistiek. Altijd met een brede blik en verbindende aanpak. Paul werkte aan de oprichting van het Instituut voor Duurzame Mobiliteit en was daar ook programmamanager Het Nieuwe Rijden en werkte bij overheden aan fietsstimulering voor een duurzame gedragsverandering. Daarvoor was hij supply chain manager in de luchtvaart, food, farmacie, en auto-industrie. Hij werkt al jaren samen met 3PM en is begin 2019 aangesloten als partner.