blog
4 februari 2016
“Papa, Zappelin blijft hangen”. Mijn dochter van zes tikt driftig met haar vingertje op haar iPad. Even later hoor ik mijn vrouw roepen van zolder: “Tobias, het internet is weer héél erg traag”. Zo ging het tot vorige week. Sneller internet konden we niet krijgen. Maar de oplossing was eigenlijk simpel. Een apparaatje in het stopcontact op zolder en een wifi-versterker in de meterkast. Geen opstoppingen meer op het thuisnetwerk, iedereen weer online, het hele gezin blij.
Datzelfde effect kan een e-bike van de zaak hebben voor forenzen.
Een e-bike is een fiets met een accu en een elektrische motor. Een motor die pas iets doet als je op de pedalen trapt. Als je trapt, krijg je als het ware een duwtje in de rug, een stevig windje mee. En dat duwtje geeft de motor tot een snelheid van ongeveer 25 kilometer per uur. Ga je harder, dan doet de motor niks en moeten je benen het helemaal zelf doen. Stop je met trappen, dan doet de motor ook niks.
Op een scooter zit je stil en op een e-bike moet je trappen. En dat vind ík een héél groot voordeel van de e-bike. Ik leende ooit een e-scooter voor een ritje van Utrecht naar Bunnik. Het motregende en het was 5 graden. Koud dat ik het had! Ik had mijn scooter graag ter plekke ingeruild voor een e-bike.
Een high-speed e-bike is het luxe snelle broertje van de e-bike. Zeg maar de sportauto onder de e-bikes. Hij wordt ook wel speed pedelec genoemd. Hij gaat sneller, hij is duurder en heeft een luxere uitstraling dan de gewone e-bike. En waar die gewone e-bike stopt met ondersteunen bij snelheden rond de 25 km/h, daar gaat de high speed e-bike door. Het verschilt een beetje per merk, maar 45 km/h is mogelijk. Je moet dan zelf ook flink meetrappen. Doordat hij zo hard kan, mag je er van de overheid niet zomaar op rijden. Je hebt een WA-verzekering nodig, een kentekenplaatje en een helm. Die vervelende regeltjes mogen de pret echter niet drukken. Begin 2018 reden er bijna 16.000 in Nederland rond. Dat is meer dan het aantal Tesla’s.
Foto: StromerBijna de helft van de werknemers in Nederland woont op een afstand van het werk die met de e-bike goed te doen is. De e-bike kan dus een serieuze rol gaan spelen in de manier waarop we naar ons werk reizen. Je kunt de e-bike inzetten om je parkeerproblemen op te lossen, om emissies te verminderen of om je mensen meer aan het bewegen te krijgen. Je kunt de e-bike ook gewoon zien als een nieuwe mogelijkheid voor je mensen om naar het werk te reizen. Niet meer in de file, maar op het fietspad. Een e-bike van de zaak in plaats van een auto van de zaak is iets om over na te denken.
In ons ‘wagenpark’ mocht een e-bike niet ontbreken, vond ik. Maar het moest wel een hippe zijn. Het werd een Van Moof. Ik gebruik hem voor een opdracht in de regio Amsterdam waarbij ik veel werkgevers bezoek. Ze zitten op locaties waar geen bus of trein in de buurt komt. Nu rij ik meerdere dagen per week op mijn e-bike van Weesp naar Duivendrecht, Westpoort en Riekerpolder. Ik heb geen last van files op de A9 en de A10. Ik parkeer overal voor de deur. En on top of that: ik heb geen fitnesscentrum meer nodig.
Ik op mijn VanMoof e-bike. Foto: Stephanie Bocxe (Spaces)Ja, het begon ooit met senioren die voor hun tochtjes door Drenthe of langs de bollenvelden een fiets met trapondersteuning kochten. Ook die eerste e-bikes waren allemaal grijs. We zijn nu 10 jaar verder. De modellen zijn hip geworden, de kleuren fris. Zelfs pubers rijden op e-bikes naar school. En die highspeed e-bike? Dat is écht geen seniorenfiets. Ik zou mijn moeder er in ieder geval niet op laten rijden.
Ze zijn niet goedkoop die e-bikes om nog te zwijgen over de highspeed variant. Toch is de e-bike aan een opmars bezig. 1 op de 5 nieuw verkochte fietsen is een e-bike. Misschien ligt daar een taak voor jou als werkgever. Wat van de fiscus mag, dat heb je hierboven kunnen lezen. Als medewerker van 3pm moet ik het doen met 19 cent per kilometer ;). Maar door alle bedrijfsbezoeken die ik op de e-bike doe, rij ik zo’n 50 kilometer per dag. Als ik dat vol hou dan heb ik mijn Van Moof e-bike in twee jaar terugverdiend met mijn reiskostenvergoeding.
Net zoals we ooit na hebben gedacht over de rol van de auto in het reizen van en naar het werk, is nu de e-bike aan de beurt. Dan gaat het over parkeren, vergoedingen en regelingen. Maar de allereerste stap die je kunt zetten is 19 cent per kilometer verstrekken voor iedere gefietste zakelijke kilometer.
blog
Door op "cookies accepteren" te klikken, gaat u akkoord met het opslaan van cookies op uw apparaat om sitenavigatie te verbeteren, sitegebruik te analyseren en te helpen bij onze marketinginspanningen.
Via de studie culturele antropologie en een HR opleiding is Els (1979) de HR wereld ingerold. Ze heeft zich gespecialiseerd in de meer ‘harde’ kant van HR. Processen, systemen en data. Zorgen dat de basis voor medewerkers op een slimme manier goed geregeld is. Mobiliteit kwam voor het eerst op haar HR agenda in het Amsterdamse stadsziekenhuis OLVG. Innovatief mobiliteitsbeleid werd, door een groeiend tekort aan zorgprofessionals en een oververhitte woningmarkt in een autoluwe stad, een belangrijke arbeidsvoorwaarde. Als manager HR Services is onder leiding van Els in 2021 een compleet nieuw mobiliteitsbeleid neergezet. Haar interesse en enthousiasme voor het vakgebied mobiliteit én de samenwerking met 3PM is hier geboren. Sinds 2023 werkt zij als adviseur samen met 3PM.
Duurzaamheid. Iets specifieker; duurzame mobiliteit. Hét favoriete onderwerp van Tobias (1977). De wetenschap dat reizen een stuk slimmer en schoner kan. Tijdens zijn studie Technische Bestuurskunde aan de Universiteit Twente specialiseerde hij zich in de maatschappelijke effecten van mobiliteit. Hoe verplaatsen we ons en wat betekent dat voor ons en onze omgeving? Bij het economisch adviesbureau Decisio in Amsterdam leerde hij hier goede business cases en kosten-batenanalyses van te maken. Zijn focus verschoof in die tijd naar werknemersmobiliteit. Met zijn team hielp hij honderden werkgevers – varierend van productiebedrijven tot stichtingen – met vragen op het gebied van reizen van, naar en voor het werk. In 2012 verliet hij Decisio om samen te werken met Roel, het begin van 3PM.
Roel (1967) is opgeleid als econometrist. De harde kant van de economie zullen we maar zeggen. Hij leerde modellen maken en prognoses van vervoersstromen. Maar hij leerde vooral goed analyseren, verbanden leggen en complexe zaken begrijpelijk maken. Cijfermatig staat Roel dus zijn mannetje. Maar hij schrijft het ook graag voor je op. Nog liever komt hij jou helpen om jouw mensen duurzaam en gezond naar het werk te krijgen. In zijn eerste baan bij Rijkswaterstaat rekende hij aan de Betuweroute en de sluizen van IJmuiden. Daarna – bij KPMG – bleef mobiliteit zijn vakgebied. Hij werkte in adviestrajecten rond marktwerking in het openbaar vervoer en de fusie tussen NS Cargo en Deutsche Bahn.
Laurens (1981) verbindt 3PM met de creatieve wereld. Door zijn achtergrond in de creatieve sector vertaalt hij onze ideeën en ambities – maar ook die van onze klanten – naar nieuwe oplossingen. Zo bedacht en ontwikkelde hij samen met Soigneur Agency de Fietspas010, de campagne ikfietsbeschaafd en de podcastserie Het Fietspadgesprek. In 2012 richtte hij Rodesk op, een digital designbureau dat zich specialiseerde in UX design. Eind 2019 verkocht hij Rodesk om zich volledig te richten op duurzame mobiliteit en fietsstimulering.
Paul (1973) is een ondernemende adviseur op het gebied van duurzame mobiliteit. Hij helpt werkgevers en overheden met het realiseren van duurzaamheidsambities op het gebied van mobiliteit. Dat kan het stimuleren van de fiets zijn, maar ook de uitrol van deelmobiliteit of Zero Emissie Stadslogistiek. Altijd met een brede blik en verbindende aanpak. Paul werkte aan de oprichting van het Instituut voor Duurzame Mobiliteit en was daar ook programmamanager Het Nieuwe Rijden en werkte bij overheden aan fietsstimulering voor een duurzame gedragsverandering. Daarvoor was hij supply chain manager in de luchtvaart, food, farmacie, en auto-industrie. Hij werkt al jaren samen met 3PM en is begin 2019 aangesloten als partner.